نحوه سخنراني در مورد يک موضوع خسته کننده

آيا مي توان در مورد يک موضوع خسته کننده، سخنراني فوق العاده اي ارائه داد؟

موسسه دانشگاه زندگي دانشجويان متعددي دارد که مشغول آموزش سخنراني و کسب مهارت فن بيان در زمينه هاي مختلفي نظير اقتصاد، صنعت، و صنايع و…فعاليت هستند. مي دانيد که هر يک از آنها رشته هاي جالبي هستند. بسياري از افراد نيز همواره از من در مورد نحوه ارائه يک سخنراني فوق العاده در مورد يک موضوع خسته کننده سوالاتي مي پرسند.

آنها از شنيدن اين جمله که چيزي به معناي يک موضوع خسته کننده وجود ندارد، بسيار شگفت زده مي شوند. اين سخنران ها هستند که منجر به خستگي افراد مي شوند.

بدون شک برخي از موضوعات در مقايسه با برخي ديگر از جذابيت کمتري برخوردار هستند. اما من در برخي از سخنراني ها مشاهده کرده ام که سخنران در مورد موضوع  خسته کننده اي سخنراني کرده و توانسته است مخاطبين را به خنده يا گريه وا دارد.

ماه گذشته، من با يکي از مديران بازاريابي بيمه همکاري مي کردم. کار من آماده سازي وي براي سخنراني در مورد موضوع  خسته کننده اي بود. بعد از چند دقيقه صحبت در مورد سخنراني وي، من از وي درخواست کردم تا متن آغازيني که براي سخنراني خود آماده کرده بود را ارائه دهد. وي مقدمه فوق العاده اي آماده کرده بود.

در اينجا به 5 مورد از اقداماتي که براين از آنها براي جالب تر ساختن سخنراني خود استفاده کرد، اشاره مي کنيم.

1. 
   

   با يک داستان درباره موضوع خسته کننده موردنظر شروع کرد:

   
   

   داستان ها نه تنها داراي جذابيت بالايي هستند، بلکه علوم اجتماعي نيز نشان داده است که داستان منجر مي شود که افراد نکات کليدي را به خوبي به ياد داشته باشند.

   
   


2. 
   

   چارچوب ايجاد کرد:

   
   

   با آغاز يک داستان، براين چارچوب بزرگتري را براي سخنراني خود آماده نمود. اين سخنراني ديگر صرفا در مورد محصولات بيمه نبود، بلکه به کمک به افراد از طريق محصولات بيمه اختصاص داشت.تعريف داستان در سخنراني خيلي مهم مي باشد

   
   


3. 
   

   از زمان استفاده کرد:

   
   

   بسياري از سخنرانان علاقه اي به آغاز سخنراني با داستاني 4 دقيقه اي ندارند. آنها بر اين باور هستند که يک داستان طولاني خودخواهانه بوده و به عنوان اتلاف وقت قلمداد مي شود. اما براين بر اين باور است که داستان آغازين بايد با سرعت بسيار آرامي تعريف شده و در هر لحظه به دنبال جلب توجه مخاطبين باشد.

   
   


4. 
   

   نقشه مسير را به مخاطبين داد:

   
   

   براين سخنراني خود را با نشان دادن شش عنوان بر روي اسلايد پاورپوينت آغاز نکرد. بلکه وي نقشه اي را در اختيار آنها قرار داد. بعد از به پايان رساندن داستان، براين گفت: “چيزي که ما امروز قصد داريم در مورد آن صحبت کنيم ….”

   
   


5. 
   

   از ابتدا با پاورپوينت شروع نکرد:

   
   

   در آغاز سخنراني خود از پاور پوينت استفاده نکرد. در حدود 10 دقيقه بعد از شروع سخنراني، او براي اولين بار به اسلايد نگاه کرد و گفت “بياييد به موضوع بحث بپردازيم.

   
   

مقالات ما را اينجا دنبال کنيد

www.daneshgahezendegi.com را کليک کنيد